มีนักศึกษากลุ่มหนึ่ง ขึ้นไปบนดอย มีเพื่อนคนนึงบอกว่า มาดอยทั้งที ต้องไปดื่มชากัน แล้ว ที่นี้ เมื่อถึงร้านชา เจ้าของร้านถามว่า "ระอาราดีคะ (คนกระเหรี่ยง) มีชาดอะคำฝอย และ...กาแฟกาลาโต้คะ" เพื่อนคนนึงพูดขึ้นมาว่า "กาแฟกาลาโต้ อะไร วะ กาแฟกาลาโต้ ไม่รุดิ ลองสั่งมา" เพื่อนคนนั้นสั่งว่า "เอากาแฟกาลาฅโต้มา 6 แก้วครับ" กระเหรี่ยงมองด้วยความหงุดหงิด ก็บอกว่า "กาแฟ กาลาโต้ กาลาโต้!!" "ครับ กาลาโต้ครับ ขอกาแฟกาลาโต้ ครับ" "กาแฟกาลาโต้ กาลาโต้!!~ เฮ้ย!! มึงสะกดคำอารายผิดปะวะ ไม่รุดิ ก็กาแฟกาลาโต้ไง" กระเหรี่ยงคนนั้นบอกว่า "กาแฟกาล้าโต้ก๊ะ กาลาโต้" ชายหนุ่มคนนั้นก็สั่งกาแฟกาลาโต้ จนกระเหรี่ยงโมโห หงุด หงิด มาก ยกกาขึ้นมา "บอกว่า นี่ไง กาแฟกาลาโต้ กาลาโต้ ไม่ได้ ยินง๊ะ ห๊ะ!! กาลาโต้ กาลาโต้อ่ะ" (ก็คือ กาแฟกำลังต้มนั้นเอง หุหุ...)
