อยู่วัด ไม่มีทีวีดุ มีแต่หนังสือให้อ่าน ไปเจอเรื่องนี้มาเลยมา มีพระราชาอยู่คนนึง ได้ออกไปล่าสัตว์ไปพร้อมกับคณะประมาณ 6-7 คน เข้าไปในป่าลึก จนเลยเวลาเที่ยงมาก็เเล้ว ยังไม่ได้สัตว์ซักตัว พอดีไปเจอโรงเตี๊ยม ตั้งอยู่กลางป่าเลยตัดสินใจว่า ไปหาอะไรกินในโรงเตี๊ยมดีกว่า พอเข้าไป เจ้าของโรงเตี๊ยม ออกมารับ พระราชาสั่งอะไร ก็ไม่มี มีแต่ไข่ไก่ พระราชาเลยสั่งข้าวไข่เจียวไป พอเสวยจนเสร็จ เรียกมาคิดตังค์ เจ้าของโรงเตี๊ยม บอก ข้าวไข่เจียวจานละ 500 บาท พระราชาได้ยิน ถึงกับตกใจ ถามออกไปว่า "ทำไมมันแพงจัง ไข่ไก่ที่นี่มันหายากขนาดนั้นเลยเหรอ" เจ้าของโรงเตี๊ยม ตอบว่า "ไข่ไก่ที่นี่มันไม่ได้หายากหรอก แต่พระราชาน่ะแถวนี้หายาก" ของแต่งนะมันหาไม่ยากหรอกมาเรื่อยๆ แต่คนหน้ามืดอยากได้น่ะ มันหายาก
ของแต่งบางอย่างที่ได้มาแต่ละชิ้น สำหรับผมรอไม่ต่ำกว่า 2-3 เดือน สำหรับเวลาการหา หรือไม่บางทีอยู่ดี ๆ มันก็มาหาเราเอง ของแบบนี้คู่กับเราแล้ว มันต้องเป็นของเราครับ (ผมคิดแบบนี้นะ)
ผมก็คิดเช่นนั้น บางอย่างผมก็รอ แต่บางอย่างมันคุมตัวเองไม่ได้ อยากได้อ่ะ ก็เอา แต่ถ้าราคามันเกินความน่าจะเป็นก็ถอย
